Geceyarısı Güneşi / Stephenie Meyer

~ Bir Kısım:

"Edward," yumuşakça mırlıdandı.

Rüyasında beni görüyordu.

Ölü, donmuş bir kalp, tekrar atabilir miydi? Benimki atıyor gibiydi...

"Kal," diyerek içini çekti. "Lütfen gitme. Lütfen... gitme."

Rüyasında beni görüyordu, ve bu bir kabus değildi. Rüyasında, onunla kalmamı istiyordu.

Bana akın eden duygularımı isimlendirecek kelimeleri bulmak için çırpındım, ama bu duyguları açıklayacak kadar güçlü hiç bir kelime yoktu. Uzun bir dakika boyunca, içlerinde boğuldum.

Yüzeye çıktığımda, daha önce olduğum adam değildim artık.

Haytım, bitmeyen, değişmeyen bir geceyarısıydı. Benim için hep geceyarısı olmak zorundaydı. O zaman, şimdi, geceyarımın tam ortasında güneşin doğuyor olması, nasıl mümkün olabiliyordu?

İşte beklediğimiz kitap! Ya da elimize ulaşamayacak kitap. Kokusunu içimize çekemeyeceğimiz kitap. Hain hırsızlar yüzünden Stephenie Meyer'da yazma şevki bırakılmayan kitap! Biricik vampirimizin Bella'yı ne kadar çok sevdiğini belki de ilk defa anlayacağımız kitap! İşte bu kitap...


Edward hep kendisinin ‘karanlıkta olduğunu’ düşünüyordu, yani hayatı hiç daha iyiye gitmedi. Şöyle de diyebiliriz ki sürekli geceyarısı olan bir ortamda yaşadı. Ama Bella hayatına girdiğinde, her şeye rağmen dünyasında bir ışık olduğunu farketti. Çünkü, Edward’ın 2. kitapta Bella’yla konuşurken de belirttiği gibi, bella onun için bir tür güneş olmuştu.